කුමට නිදි වරන්නද
නුඹ නො එන බව දනිමි
මොහොතකටවත් ලගට...
නුඹ එක්ක දුව ඇවිද
හීන ඇහුලුව මසිත
සීතලයි මේ රැයේ
වැටෙන පිනි බිදු සේම..
සිහිනයක් දකිනවා
නෙතු පියෙන සැම විටම
උනුහුමට හරි ලෝබ
මම නුඹට තුරුලුවන..
මගෙ වගෙ තනිකමක්
නුබ සිතට දැනෙනවද
මදනලක් වගේ වත්
එනවාද මගෙ සිතට...
ඒත් නුබ නාවොතින්
දුකක් නොදැනෙන්න මට
දිය කරනු මැන කදුල
දුක පිරුන මගෙ හිතම...
No comments:
Post a Comment